Porady:
- Jeśli szukacie inspiracji na eleganckie przyjęcie, koniecznie wypróbujcie vitello tonnato. Przepis najlepiej wykorzystać latem. Tradycyjnie cielęcina w sosie tuńczykowym podawana jest jako danie główne, ale może też spełnić rolę antipasto, czyli przystawki na wykwintnej kolacji. Co ciekawe, jest popularna również w Argentynie, Urugwaju i Paragwaju, gdzie serwowana jest w Boże Narodzenie.
- Białka jaj, które nie są nam potrzebne do sosu, możemy odłożyć na później i wykorzystać do zrobienia zdrowej sałatki z awokado lub groszkiem.
- Cielęcinę w sosie tuńczykowym najlepiej przygotować co najmniej 24 godziny przed planowanym spożyciem. Dzięki temu mięso przejdzie aromatem dodatków. Należy zawinąć je w folię aluminiową i przechowywać w lodówce. Zachowa świeżość przez około 3 dni.
- Do przygotowania zimnej przystawki wybierzmy składniki dobrej jakości. Tradycyjnie wykorzystuje się mięso cielęce z tylnej nogi (tzw. eye round), a także świeżego, białego tuńczyka. Obecnie jednak, zwłaszcza w warunkach domowych, można używać ryby z puszki w sosie własnym lub w oleju. Proponujemy przyrządzenie vitello tonnato ze schabu, ale sprawdzi się także polędwica lub udziec.
- Ponieważ potrawa ta pochodzi z Piemontu, do gotowania cielęciny warto wykorzystać białe wytrawne wino z tego regionu Włoch (ze szczepu arneis), ale sprawdzi się też vermentino lub pinot grigio.
- Danie można ozdobić także cząstkami cytryny, cienkimi płatkami parmezanu (wykrojonymi za pomocą mandoliny lub obieraczki do warzyw), ugotowanymi jajkami przepiórczymi i świeżymi listkami rukoli.
Notka redakcyjna:
Z czym podać vitello tonnato?
Cielęcina w sosie z tuńczyka to wykwintny element zimnego bufetu. Może wystąpić w towarzystwie innych przystawek (antipasti), które mają za zadanie zaostrzyć apetyt przed głównym daniem, takich jak bruschetta z pomidorami, sałatka caprese lub carpaccio. Kiedy vitello tonnato jest gwiazdą stołu nakrytego do uroczystej kolacji, możemy serwować je z takimi dodatkami jak:
- świeża sałatka z zielonych liści z cytrusowym winegretem,
- chrupiąca grzanka z ciabatty lub bagietki,
- grillowane warzywa, na przykład groszek cukrowy, brokuł, pomidor koktajlowy i cykoria,
- ziemniaki w mundurkach (najlepiej młode, ze świeżym koperkiem),
- sałatka ziemniaczana z fasolką szparagową i pesto,
- focaccia z rozmarynem i solą morską.
Ciekawym pomysłem na wprowadzenie vitello tonnato do powszedniego jadłospisu jest przyrządzenie szybkiej kanapki. Wystarczy posmarować kromki chleba lub połówki bułki sosem z tuńczyka (salsa tonnata), a między nimi ułożyć plastry ugotowanej cielęciny i (opcjonalnie) jajka na twardo. Taką kanapkę można zabrać ze sobą do pracy na drugie śniadanie lub lunch.
Vitello tonnato z indyka
Smakosze włoskiej kuchni, którzy nie spożywają cielęciny, mogą zamienić ją na mięso z indyka. To popularny, chudy, łatwo dostępny i pełen białka zamiennik, na bazie którego można zrobić „oszukane” vitello tonnato. Pierś z indyka przyrządzimy podobnie jak schab cielęcy – w aromatycznym bulionie warzywnym z białym winem, ale należy skrócić czas gotowania do około 20 minut, inaczej delikatne białe mięso może stać się twarde i suche. Można je też przyrządzić na parze. Chociaż połączenie tuńczyka z indykiem może wydawać się dziwne, rybny sos z dodatkiem kwaskowych kaparów i słonego anchois idealnie komponuje się z łagodnym smakiem chudego drobiu. Można go także podawać z pieczenią wołową. Jeśli nie chcemy serwować mięsa, salsa tonnata sprawdzi się jako szybki dodatek do pieczywa, makaronu, ziemniaków i jajek na twardo lub w koszulce oraz grillowanych warzyw.
Inne dania z cielęciny
Piemonckie vitello tonnato to wyjątkowe włoskie danie podawane na zimno. Cielęcinę przyrządza się w aromatycznym bulionie z warzywami korzeniowymi, przyprawami i białym winem, ale bardzo ważne jest, żeby dobrze ją wystudzić przed podaniem, inaczej trudno będzie ją pokroić w cieniutkie plasterki. To bardzo ważny element prezentacji dania. Jeśli nie przemawia do nas ta przystawka na zimno, z cielęciny możemy przyrządzić także takie klasyczne potrawy jak:
- ossobucco – gicz cielęca duszona z warzywami, głównie pomidorami, cebulą i czosnkiem, z dodatkiem wytrawnego białego wina. Najczęściej podaje się ją z gremolatą, czyli posypką w postaci drobno posiekanej natki pietruszki, czosnku i skórki cytrynowej.
- saltimbocca – rulony z eskalopek cielęcych z plasterkiem szynki długodojrzewajacej duszone w sosie z dodatkiem białego wina. Każdy z nich zwieńczony jest świeżą szałwią.
- sznycel wiedeński – tradycyjna austriacka potrawa, która przypomina nasze kotlety schabowe, ale przyrządzana jest z cielęciny. Wiener schnitzel podaje się z sałatką ziemniaczaną lub kremowym purée.
