bambus

      Bambus, znany także jako kiełki bambusa lub pędy bambusowe, to młode, jadalne części roślin bambusowych należących do rodziny wiechlinowatych. Najczęściej wykorzystywany jest w kuchni azjatyckiej, szczególnie chińskiej, japońskiej, tajskiej oraz koreańskiej, gdzie pełni funkcję warzywa dodawanego do dań stir-fry, zup lub sałatek. Pędy mają jasnożółty kolor, delikatny smak i chrupką strukturę. Są dostępne w wersji świeżej, konserwowej oraz mrożonej.

      Bambus – składniki odżywcze

      surowe pędy bambusa, 100 g

      • Energia: 21 kcal
      • Białko: 2,5 g
      • Tłuszcze ogółem: 0 g
      • w tym kwasy tłuszczowe nasycone: 0 g
      • w tym kwasy tłuszczowe trans: 0 g
      • Cholesterol: 0 mg
      • Błonnik pokarmowy: 2,5 g
      • Węglowodany (po odjęciu błonnika): 3,33 g
      • Cukry ogółem: 0 g
      • Wapń (Ca): 17 mg
      • Sód (Na): 0 mg
      • Żelazo (Fe): 0,3 mg
      • Witamina A: 0 IU
      • Witamina C (kwas askorbinowy): 0 mg

      Bambus – historia i pochodzenie

      Bambus od wieków stanowi element diety w rejonach Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Jako składnik kulinarny był wykorzystywany już w czasach starożytnych w Chinach i Japonii – zarówno ze względu na dostępność tej rośliny, jak i jej wartość użytkową. Tradycyjnie pędy zbierano wiosną, krótko po przebiciu się przez powierzchnię ziemi, zanim zdrewnieją. Obecnie bambus uprawiany jest na skalę przemysłową również w Indiach, na Tajwanie oraz w wybranych rejonach Ameryki Południowej i Afryki.

      Bambus – odmiany

      • Phyllostachys edulis (znana także jako moso) – najczęściej uprawiana odmiana do celów spożywczych w Chinach
      • Bambusa vulgaris – popularna w Azji Południowo-Wschodniej, zwłaszcza w Indiach i na Sri Lance
      • Dendrocalamus asper – wykorzystywana w kuchni indonezyjskiej i filipińskiej; pędy o dużych rozmiarach
      • Phyllostachys bambusoides – wykorzystywana głównie w Japonii, znana tam jako madake

      Rodzaje bambusa

      • świeże kiełki bambusa – dostępne sezonowo w regionach uprawy; przed spożyciem wymagają obróbki termicznej
      • kiszone lub marynowane – popularne w kuchni japońskiej (np. menma do ramenu)
      • konserwowane – najczęściej spotykana postać w Europie i Ameryce, zazwyczaj w puszkach lub słoikach
      • mrożone – zachowują większość tekstury i smaku; po rozmrożeniu wymagają ugotowania
      • suszone – wymagają długiego moczenia i gotowania przed dodaniem do potraw

      Bambus – zamienniki

      • seler naciowy – o podobnej chrupkości i łagodnym smaku; sprawdza się w daniach stir-fry, choć należy zmniejszyć jego ilość ze względu na intensywniejszy aromat
      • karczochy marynowane – nadają się do sałatek i dań typu fusion, nie są odpowiednie do smażenia; zmieniają smak potrawy
      • rzodkiew biała (daikon) – po krótkiej obróbce cieplnej uzyskuje podobną strukturę; wymaga nieco dłuższego gotowania
      • imbir marynowany – opcjonalnie jako element dekoracyjny lub przyprawowy; zastępuje jedynie niewielką część składową potraw zawierających bambus

      Co zrobić z bambus

      Bambus stanowi istotny składnik w kuchni azjatyckiej – zwłaszcza w potrawach chińskich (np. stir-fry, zupy, dania w sosie sojowym), japońskich (takich jak ramen z dodatkiem menma – marynowanych pędów), wietnamskich (np. zupa canh măng chua) oraz tajskich (curry z bambusem). Może być również wykorzystywany w kuchni fusion jako składnik dodający tekstury w sałatkach, spring rollsach czy daniach wegetariańskich. Dzięki neutralnemu smakowi dobrze komponuje się zarówno z marynatami, jak i z ostrymi przyprawami czy sosem sojowym.

      Jak przechowywać bambus?

      Świeże kiełki bambusa należy przechowywać w lodówce, owinięte w wilgotny papier kuchenny, nie dłużej niż 1–2 dni. Przed spożyciem wymagają obróbki termicznej (gotowanie przez minimum 20 minut). Pędy konserwowe należy po otwarciu przechowywać w szczelnym pojemniku w lodówce, zalane wodą, i zużyć w ciągu 3–4 dni, codziennie wymieniając wodę. Mrożone kiełki bambusa należy przechowywać w zamrażarce – najlepiej spożyć je w ciągu 6 miesięcy. Suszone pędy powinno się przechowywać w szczelnym opakowaniu, w suchym i ciemnym miejscu; przed użyciem wymagają kilkugodzinnego moczenia.

      Jakiekolwiek aktywności, w szczególności: pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie, lub inne wykorzystywanie treści, danych lub informacji dostępnych w ramach niniejszego serwisu oraz wszystkich jego podstron, w szczególności w celu ich eksploracji, zmierzającej do tworzenia, rozwoju, modyfikacji i szkolenia systemów uczenia maszynowego, algorytmów lub sztucznej inteligencji jest zabronione oraz wymaga uprzedniej, jednoznacznie wyrażonej zgody administratora serwisu – Burda Media Polska sp. z o.o. Obowiązek uzyskania wyraźnej i jednoznacznej zgody wymagany jest bez względu sposób pobierania, zwielokrotniania, przechowywania lub innego wykorzystywania treści, danych lub informacji dostępnych w ramach niniejszego serwisu oraz wszystkich jego podstron, jak również bez względu na charakter tych treści, danych i informacji.
      Powyższe nie dotyczy wyłącznie przypadków wykorzystywania treści, danych i informacji w celu umożliwienia i ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz umożliwienia pozycjonowania stron internetowych zawierających serwisy internetowe w ramach indeksowania wyników wyszukiwania wyszukiwarek internetowych.
      Więcej informacji znajdziesz tutaj.