bekon

Bekon, znany także jako boczek wędzony, boczek paskowy lub angielski bacon, to mięso najczęściej pozyskiwane z brzucha wieprzowego. Cechuje się wysoką zawartością tłuszczu i intensywnym, dymnym aromatem, który uzyskuje się dzięki procesom wędzenia, solenia lub peklowania. Jest powszechnie wykorzystywany w kuchniach na całym świecie, szczególnie w daniach śniadaniowych, jako składnik sałatek, kanapek czy dań głównych. Bekon występuje w postaci surowej, gotowanej, smażonej lub pieczonej – w zależności od kontekstu kulinarnego.

Bekon – składniki odżywcze

Informacje dotyczą: bekonu surowego, 100 g

Wartości odżywcze:

• Energia: 500 kcal
• Białko: 7,14 g
• Tłuszcz całkowity: 50 g
• Tłuszcze nasycone: 17,86 g
• Cholesterol: 71 mg
• Węglowodany: 0 g
• Cukry: 0 g
• Błonnik: 0 g
• Sód: 786 mg
• Wapń: 0 mg
• Żelazo: 0 mg
• Witamina A (IU): 0
• Witamina C: 0 mg

Bekon – historia i pochodzenie

Bekon wywodzi się z tradycji wiejskiego przetwórstwa mięsa, szczególnie w Europie. Jego początki sięgają starożytności, kiedy to mięso konserwowano solą i wędzono, aby przedłużyć jego trwałość. W Anglii bekon w formie zbliżonej do współczesnej był szeroko spożywany już od XII wieku, natomiast masowa produkcja rozpoczęła się w XIX wieku. Obecnie bekon jest produktem międzynarodowym, występującym w różnych odmianach, zależnych od lokalnych tradycji kulinarnych.

Bekon – odmiany

• Bekon paskowy – klasyczna forma z tłustego brzucha wieprzowego, często wędzony na gorąco.
• Bekon kanadyjski – pozyskiwany z polędwicy wieprzowej, zawiera mniej tłuszczu, często określany jako back bacon.
• Pancetta – włoska odmiana surowo dojrzewającego boczku, solona i przyprawiana (często używana w formie ruloników).
• Guanciale – wytwarzana z policzka wieprzowego, dojrzewająca; wykorzystywana m.in. w spaghetti carbonara.
• Jowls bacon – boczek z policzka wieprzowego, popularny w południowych rejonach Stanów Zjednoczonych.
• Streaky bacon – wersja z prążkami tłuszczu i mięsa, typowa dla kuchni brytyjskiej.

Bekon – rodzaje

• Surowy – najczęściej spotykany w formie pakowanej; wymaga obróbki termicznej.
• Wędzony – poddany działaniu dymu (naturalnego lub aromatyzowanego); obecny w wielu kuchniach świata.
• Parzony – gotowany przed sprzedażą; gotowy do spożycia na zimno lub ciepło.
• Suszony – na przykład pancetta; dojrzewająca w kontrolowanych warunkach.
• Mrożony – dostępny w formie mrożonej, często porcjowany lub w całości.
• W proszku lub granulacie – używany jako przyprawa lub dodatek aromatyzujący w przemyśle spożywczym.
• Wegański (roślinny) – alternatywa wykonana na bazie soi, seitanu lub boczniaków, imitująca smak i teksturę mięsa.

Bekon – zamienniki

• Szynka długo dojrzewająca – na przykład prosciutto; nadaje potrawom podobny profil smakowy, ale ma niższą zawartość tłuszczu. Stosowana jako dodatek do sałatek i pizzy.
• Pancetta – szczególnie w potrawach kuchni włoskiej; jej użycie zazwyczaj nie wymaga zmiany proporcji w przepisie.
• Wędzona pierś z kurczaka – sprawdza się w kanapkach i daniach pieczonych; warto dopasować grubość plasterków.
• Tofu wędzone – opcja roślinna; najlepiej smakuje po podsmażeniu w cienkich plasterkach, może wymagać doprawienia (np. sosem sojowym).
• Tempeh marynowany i smażony – po pokrojeniu w cienkie paski i odpowiednim przyprawieniu imituje strukturę i smak bekonu; wykorzystywany głównie w przepisach wegetariańskich.

Co zrobić z bekonu?

Bekon to składnik szeroko wykorzystywany w kuchniach amerykańskiej, brytyjskiej, niemieckiej i włoskiej. Doskonale sprawdza się jako element śniadania – smażony lub pieczony – dodawany do jajecznicy, naleśników i tostów. Jest także popularnym dodatkiem do burgerów, sałatek (np. sałatki Cezar), pizzy, dań jednogarnkowych, past makaronowych (np. spaghetti carbonara) oraz gulaszy. Można go stosować jako składnik farszów, zawinąć w niego warzywa (np. szparagi), a także użyć jako posypkę do zup lub dań kremowych.

Jak przechowywać bekon?

Bekon należy przechowywać w lodówce w oryginalnym opakowaniu lub szczelnie zamkniętym pojemniku, najlepiej w oddzielnej szufladzie na mięso. Po otwarciu opakowania zaleca się spożycie w ciągu kilku dni. W formie surowej można go również zamrozić – najlepiej w porcjach, szczelnie owinięty i oznaczony datą mrożenia. Zalecany czas przechowywania w zamrażarce to do 3 miesięcy. Bekon wędzony i suszony (np. pancetta), przechowywany w suchym, chłodnym miejscu, może zachować trwałość nawet przez kilka tygodni – pod warunkiem przestrzegania zaleceń producenta.