czarna soczewica

      czarna soczewica

      Czarna soczewica, nazywana również soczewicą beluga ze względu na podobieństwo do czarnego kawioru, to jedna z odmian soczewicy o wyjątkowo drobnych i kulistych ziarnach. Po ugotowaniu zachowuje swoją formę, co czyni ją szczególnie przydatną w daniach, w których istotna jest struktura składników. Ma delikatny, lekko orzechowy smak. Często wykorzystywana jest w sałatkach, farszach oraz jako dodatek do zup i potraw jednogarnkowych. Jej kolor nie blaknie w procesie obróbki termicznej, co pozwala zachować walory estetyczne dania.

      Czarna soczewica – składniki odżywcze

      • Energia: 360 kcal (dla 100 g suchej czarnej soczewicy)
      • Białko: 26 g
      • Tłuszcze ogółem: 2 g
      • – w tym kwasy tłuszczowe nasycone: 0 g
      • – w tym kwasy tłuszczowe trans: 0 g
      • Błonnik pokarmowy: 18 g
      • Węglowodany przyswajalne: 60 g
      • – w tym cukry: 2 g
      • Sód (Na): 30 mg
      • Potas (K): 960 mg
      • Wapń (Ca): 100 mg
      • Żelazo (Fe): 8 mg
      • Cholesterol: 0 mg
      • Witamina D: 0 IU

      Czarna soczewica – historia i pochodzenie

      Czarna soczewica pochodzi z krajów Bliskiego Wschodu i Azji Południowej, gdzie od tysięcy lat stanowiła podstawę diety. Znana była już w starożytnych Indiach i Mezopotamii. Z czasem rozpowszechniła się także na terenie Europy, szczególnie w rejonie basenu Morza Śródziemnego. Obecnie uprawia się ją głównie w Kanadzie, Indiach i Stanach Zjednoczonych. Różni się od innych odmian soczewicy zarówno kolorem, jak i strukturą ziaren.

      Czarna soczewica – odmiany

      • Soczewica beluga (czarna) – kulinarna odmiana spożywcza o drobnych, okrągłych nasionach, zachowująca kształt po ugotowaniu. Wszystkie dostępne na rynku odmiany tej soczewicy należą do tej grupy; różnice dotyczą głównie kraju pochodzenia i jakości oczyszczenia.

      Rodzaje czarnej soczewicy

      • Surowa (sucha) – najczęściej spotykana forma czarnej soczewicy, wymagająca gotowania przed spożyciem.
      • Gotowana – dostępna w gotowej postaci, np. w puszkach lub słoikach.
      • Mrożona – rzadziej spotykana, zazwyczaj po wstępnej obróbce cieplnej.
      • Kiełkowana – uzyskiwana przez namaczanie ziaren i ich kiełkowanie przez kilka dni; stosowana na surowo w sałatkach.

      Czarna soczewica – zamienniki

      • Zielona soczewica – zachowuje podobną teksturę po ugotowaniu, ale ma bardziej wyrazisty, ziemisty smak. Może być stosowana w tych samych proporcjach.
      • Brązowa soczewica – tańsza i powszechnie dostępna, jednak ma tendencję do rozgotowywania się. W potrawach, w których istotna jest struktura składników, może wymagać zmiany sposobu przygotowania.
      • Czerwona soczewica – gotuje się szybciej i łatwo się rozpada, dlatego lepiej sprawdzi się w zupach i purée. Nie jest zalecana jako bezpośredni zamiennik w sałatkach czy farszach.
      • Fasola czarna – alternatywa przy przepisach kuchni południowoamerykańskiej; różni się smakiem i wymaga dłuższego gotowania. Nie zaleca się stosowania jej w proporcjach 1:1 bez modyfikacji przepisu.

      Co zrobić z czarnej soczewicy?

      Czarna soczewica jest popularnym składnikiem kuchni subkontynentu indyjskiego, Bliskiego Wschodu oraz nowoczesnych kuchni roślinnych i dietetycznych. Wykorzystuje się ją w daniach jednogarnkowych typu curry, jako bazę do sałatek z ziołami i warzywami, do nadziewania warzyw, a także jako składnik wegetariańskich kotletów i past do chleba. Ze względu na zwartą strukturę sprawdza się jako zamiennik białka pochodzenia zwierzęcego w potrawach roślinnych. Dobrze komponuje się zarówno z przyprawami korzennymi (kmin rzymski, kolendra, kurkuma), jak i z prostymi dodatkami, takimi jak czosnek, oliwa czy pieprz czarny.

      Jak przechowywać czarną soczewicę?

      Suchą czarną soczewicę należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym, chłodnym i zacienionym miejscu – najlepiej w temperaturze pokojowej. Po ugotowaniu należy umieścić ją w lodówce, w zamkniętym pojemniku, i spożyć w ciągu 3–4 dni. Można ją także zamrozić – po wcześniejszym ugotowaniu i ostudzeniu, w szczelnych woreczkach lub pojemnikach – do 3 miesięcy. Kiełkowaną soczewicę należy przechowywać w lodówce i spożyć w ciągu maksymalnie kilku dni.

      Jakiekolwiek aktywności, w szczególności: pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie, lub inne wykorzystywanie treści, danych lub informacji dostępnych w ramach niniejszego serwisu oraz wszystkich jego podstron, w szczególności w celu ich eksploracji, zmierzającej do tworzenia, rozwoju, modyfikacji i szkolenia systemów uczenia maszynowego, algorytmów lub sztucznej inteligencji jest zabronione oraz wymaga uprzedniej, jednoznacznie wyrażonej zgody administratora serwisu – Burda Media Polska sp. z o.o. Obowiązek uzyskania wyraźnej i jednoznacznej zgody wymagany jest bez względu sposób pobierania, zwielokrotniania, przechowywania lub innego wykorzystywania treści, danych lub informacji dostępnych w ramach niniejszego serwisu oraz wszystkich jego podstron, jak również bez względu na charakter tych treści, danych i informacji.
      Powyższe nie dotyczy wyłącznie przypadków wykorzystywania treści, danych i informacji w celu umożliwienia i ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz umożliwienia pozycjonowania stron internetowych zawierających serwisy internetowe w ramach indeksowania wyników wyszukiwania wyszukiwarek internetowych.
      Więcej informacji znajdziesz tutaj.