czerwona papryka
Czerwona papryka, znana również jako papryka słodka, papryka czerwona słodka lub po prostu czerwona, to dojrzała forma papryki rocznej (Capsicum annuum). Charakteryzuje się soczystym miąższem, wyrazistym kolorem i wybitnie słodkim smakiem, który odróżnia ją od jej zielonej, niedojrzałej wersji. Jest szeroko stosowana w kuchni jako warzywo uniwersalne oraz surowiec do przetwórstwa. Zaletą czerwonej papryki jest jej intensywny smak, który wzbogaca zarówno potrawy gotowane, jak i dania podawane na surowo.
Czerwona papryka – historia i pochodzenie
Czerwona papryka wywodzi się z Ameryki Środkowej i Południowej, gdzie była uprawiana i wykorzystywana kulinarnie już około 6000 lat p.n.e. Po przywiezieniu jej przez Hiszpanów do Europy w XVI wieku szybko zyskała popularność jako roślina uprawna. Współcześnie największymi producentami papryki są Chiny, Meksyk, Turcja i Hiszpania. Dzięki łatwej uprawie i uniwersalnemu zastosowaniu czerwona papryka stała się podstawowym składnikiem wielu kuchni na całym świecie.
Czerwona papryka – odmiany
- Papryka bell (blokowa) – najpopularniejsza w handlu; ma grube ścianki i słodki smak
- Papryka ramiro – smukła i wydłużona, intensywnie czerwona, bardzo słodka
- Papryka pointy – bardziej podłużna niż bell, lekko stożkowa; często wykorzystywana do grillowania
- Papryka cherry – niewielkie, okrągłe owoce o łagodnym smaku; stosowane do marynat
- Papryka kapia – o cienkiej skórce i podłużnym kształcie; popularna na Bałkanach
Rodzaje czerwonej papryki
- surowa
- suszona (cała lub w płatkach)
- mrożona (pokrojona w paski lub kostkę)
- grillowana (w zalewie lub sucha)
- marynowana (w zalewie octowej lub olejowej)
- w proszku (jako papryka mielona słodka)
Czerwona papryka – zamienniki
- żółta papryka – nieco mniej słodka; dobrze sprawdza się w sałatkach i daniach pieczonych; nie wpływa na proporcje w przepisie
- pomidor – w daniach duszonych może częściowo zastąpić paprykę pod względem słodyczy i wilgotności; może wpłynąć na konsystencję
- cukinia – przydatna jako warzywo o neutralnym smaku do farszów; mniej słodka i bardziej wodnista, co może wymagać wydłużenia czasu gotowania
- papryka chilli (łagodne odmiany) – zamiennik tylko przy odpowiednim dobraniu mało ostrych odmian; należy zachować ostrożność w dawkowaniu
Co zrobić z czerwoną papryką?
Czerwona papryka jest wszechstronnym składnikiem w potrawach, w których warzywo dodaje słodyczy, koloru i objętości. Występuje w kuchni śródziemnomorskiej (np. ajwar, peperonata), meksykańskiej (fajitas, sosy), azjatyckiej (stir-fry) oraz środkowoeuropejskiej (leczo, gulasze, nadziewane papryki). Doskonale sprawdza się poddana pieczeniu, gotowaniu, grillowaniu oraz w wersji surowej. Używana jest także do produkcji past, dipów i jako element dekoracyjny sałatek. Dzięki zwartej strukturze nadaje się do nadziewania, a także do blendowania na kremowe zupy i sosy.
Jak przechowywać czerwoną paprykę?
Surową czerwoną paprykę należy przechowywać w lodówce, w szufladzie na warzywa – nieumyta, w luźnym opakowaniu lub perforowanej torbie – do 7 dni. Po pokrojeniu należy umieścić ją w szczelnym pojemniku w lodówce i spożyć w ciągu 2–3 dni. Można ją także zamrozić – najlepiej po umyciu, usunięciu gniazd nasiennych i pokrojeniu w paski; nie trzeba jej blanszować, lecz warto rozłożyć plastry oddzielnie przed zamrożeniem. Suszoną paprykę (w całości lub w płatkach) należy przechowywać w szczelnych pojemnikach w suchym i ciemnym miejscu. Wersje marynowane i grillowane powinny być przechowywane zgodnie z zaleceniami producenta – po otwarciu w lodówce.
