gin

Opis ogólny

Gin to wysokoprocentowy napój spirytusowy o wyraźnym aromacie jałowca, produkowany na bazie spirytusu zbożowego z dodatkiem ziół i przypraw (tzw. botanicals), głównie jagód jałowca. Jego głęboki zapach i złożony smak wynikają z procesu redestylacji, podczas którego etanol jest aromatyzowany wybranym zestawem składników. W zależności od typu gin może mieć bardziej cytrusowy, korzenny lub kwiatowy profil. Najczęściej spożywany w drinkach i koktajlach klasycznych, takich jak gin z tonikiem, negroni czy martini. Znany także pod nazwami: London Dry, Dry Gin, Distilled Gin oraz Genever (w kontekście historycznym).

Gin – składniki odżywcze

Opis wartości odżywczych dla ginu w formie spirytusu destylowanego, w ilości 100 g:

• Energia: 375 kcal
• Białko: 0 g
• Tłuszcze całkowite: 0 g
• Tłuszcze nasycone: 0 g
• Tłuszcze trans: 0 g
• Cholesterol: 0 mg
• Błonnik: 0 g
• Węglowodany (różnica): 93,75 g
• Cukry całkowite: 62,5 g
• Sód: 94 mg
• Wapń: 0 mg
• Żelazo: 0 mg
• Witamina A: 0 IU
• Witamina C: 0 mg

Gin – historia i pochodzenie

Gin wywodzi się z XVII-wiecznej Holandii, gdzie był znany jako genever – lekarski destylat jałowcowy, stosowany pierwotnie jako środek dezynfekujący i wspomagający trawienie. Zyskał popularność w Anglii po powrocie żołnierzy, którzy przebywali w Niderlandach podczas wojen. W XVIII wieku gin wszedł do masowej produkcji, stając się jednym z najpopularniejszych alkoholi wśród miejskiej ludności. Współczesne style ginu, takie jak London Dry, rozwinęły się na przełomie XIX i XX wieku w Wielkiej Brytanii.

Gin – odmiany

• London Dry Gin – najbardziej klasyczna i sucha odmiana, bez dodatku cukru po destylacji
• Distilled Gin – produkowany przez redestylację alkoholu z roślinami aromatyzującymi; może zawierać dodatki smakowe po destylacji
• Old Tom Gin – słodsza wersja ginu, popularna w XIX wieku; obecnie spotykana rzadziej
• Plymouth Gin – produkowany wyłącznie w Plymouth (Anglia), o ziemistym i łagodniejszym profilu
• Navy Strength Gin – bardzo mocna wersja ginu (około 57% alkoholu)
• Aromatyzowany gin – giny infuzowane dodatkowymi składnikami roślinnymi po destylacji, często o nietypowych smakach (np. z ogórkiem lub lawendą)

Rodzaje gin

• Butelkowany – klasyczna forma sprzedaży
• W puszkach – w formie gotowych drinków na bazie ginu
• W formie koncentratów smakowych – dodawanych do napojów bezalkoholowych
• W postaci miniaturowych buteleczek kolekcjonerskich – rzadziej spotykana forma

Gin – zamienniki

• Wódka z dodatkiem jałowca – może zastąpić gin w koktajlach, jeśli zostanie krótko infuzowana z jałowcem; efekt smakowy jest mniej złożony
• Aromatyzowane alkohole na bazie ziół (np. aquavit) – mogą zastępować gin w potrawach wymagających ziołowego profilu; mogą jednak wymagać korekty proporcji smakowych
• Bezalcoholowy gin (tzw. zero-proof gin) – dla osób unikających alkoholu w koktajlach; dostępny w sprzedaży jako alternatywa dla klasycznego ginu, nie zmienia proporcji przepisu

Co zrobić z gin?

Gin jest wykorzystywany przede wszystkim w miksologii – stanowi bazę dla koktajli klasycznych i nowoczesnych, od subtelnego gin z tonikiem po złożone drinki, takie jak negroni, aviation czy gimlet. Stosowany też w kuchni – jako składnik marynat do ryb i drobiu, infuzji oraz żeli alkoholowych w kuchni molekularnej. Popularny w kuchni anglosaskiej i nowoczesnej kuchni barmańskiej; wykorzystywany także w niektórych deserach i galaretkach alkoholowych.

Jak przechowywać gin?

Gin należy przechowywać w szczelnie zamkniętej butelce, w suchym, chłodnym i ciemnym miejscu, z dala od źródeł światła oraz ciepła, co pozwala zachować jego aromat i jakość. Po otwarciu zaleca się spożyć go w ciągu 1–2 lat, choć technicznie nie traci ważności. Gin nie nadaje się do mrożenia – ze względu na wysoką zawartość alkoholu nie zamarza w standardowej temperaturze zamrażarki; można go jednak zmrozić i używać jako składnik drinków, aby uniknąć ich rozwadniania lodem.