kefir

      kefir

      Kefir to fermentowany napój mleczny o niejednolitym smaku – lekko kwaśnym, niekiedy musującym, z charakterystyczną kremową konsystencją. Znany również jako mleko kefirowe lub mleczny napój probiotyczny, powstaje w wyniku fermentacji mleka pełnego lub odtłuszczonego z użyciem ziaren kefirowych zawierających drożdże oraz bakterie kwasu mlekowego. Kefir różni się od jogurtu profilem mikrobiologicznym i metodą fermentacji, co przekłada się na jego właściwości użytkowe w kuchni. Tradycyjnie produkowany jest z mleka krowiego, ale możliwe są również warianty na bazie mleka koziego lub owczego.

      Kefir – składniki odżywcze

      • Energia: 54 kcal
      • Białko: 4,17 g
      • Tłuszcz całkowity: 1,88 g
      • – w tym kwasy tłuszczowe nasycone: 1,25 g
      • – w tym kwasy tłuszczowe trans: 0 g
      • Cholesterol: 8 mg
      • Błonnik: 0 g
      • Węglowodany ogółem: 5,83 g
      • – w tym cukry: 5,83 g
      • Sód: 58 mg
      • Wapń: 146 mg
      • Żelazo: 0 mg
      • Witamina C (kwas askorbinowy): 0,5 mg
      • Witamina A: 83 IU
      • Dane dotyczą produktu surowego, niepasteryzowanego, w ilości 100 g.

      Kefir – historia i pochodzenie

      Kefir wywodzi się z terenów Kaukazu, gdzie od setek lat był przygotowywany z lokalnego mleka przy użyciu ziaren kefirowych, przekazywanych z pokolenia na pokolenie. Według źródeł etnograficznych kefir był przez długi czas dobrze strzeżoną tajemnicą kaukaskich społeczności. Do Europy dotarł dopiero pod koniec XIX wieku, a jego komercyjna produkcja rozwinęła się w XX wieku. Tradycja fermentacji mleka w ten sposób przetrwała do dziś, głównie w krajach Europy Wschodniej i Środkowej.

      Kefir – odmiany

      • Kefir z mleka krowiego – najbardziej powszechny, o łagodnym i kremowym profilu smakowym.
      • Kefir z mleka koziego – o nieco intensywniejszym zapachu i smaku; wykorzystywany szczególnie w kuchniach śródziemnomorskich.
      • Kefir z mleka owczego – rzadszy, gęstszy i bardziej wyrazisty; stosowany lokalnie w niektórych regionach Europy.
      • Kefir wodny (technicznie odmienny, ale bywa zaliczany do kategorii kulinarnej) – fermentacja roztworu cukru i wody z użyciem kryształów kefirowych, bez udziału mleka.

      Kefir – rodzaje

      • Kefir świeży (niepasteryzowany) – dostępny lokalnie lub domowej produkcji; o intensywnym smaku i krótkim terminie przydatności do spożycia.
      • Kefir pasteryzowany – przemysłowy, o dłuższej trwałości, ale łagodniejszym smaku.
      • Kefir gęsty – produkowany z dodatkiem mleka pełnego lub śmietanki; ma konsystencję zbliżoną do jogurtu greckiego.
      • Kefir smakowy – z dodatkiem owoców, miodu lub aromatów; stosowany głównie jako napój deserowy.
      • Kefir w proszku – liofilizowany, przeznaczony do ponownej rehydratacji lub jako starter fermentacyjny.
      • Zamrożony kefir – dostępny w formie deserowej (sorbet albo lody).

      Kefir – zamienniki

      • Maślanka – podobna konsystencja i lekko kwaśny smak; nadaje się do wypieków i chłodników; można stosować w tych samych proporcjach.
      • Jogurt naturalny – można rozcieńczyć mlekiem, aby uzyskać zbliżoną konsystencję; dobra alternatywa w przepisach na ciasta i sosy.
      • Mleko z dodatkiem octu lub soku z cytryny – domowy sposób uzyskania zakwaszonego mleka; stosować jako zamiennik kefiru w proporcji 1:1.
      • Śmietanka fermentowana (kwaśna) – gęstsza i bardziej intensywna w smaku; zaleca się zmniejszenie jej ilości w przepisie o 10–20%.

      Co zrobić z kefiru?

      Kefir jest popularnym składnikiem kuchni Europy Środkowo-Wschodniej, zwłaszcza w przepisach na chłodniki, naleśniki, ciasta ucierane, placki i racuchy. W Gruzji stosowany jest jako baza napojów fermentowanych i zup, w Rosji i w Polsce często pojawia się jako samodzielny napój lub jako składnik chłodnika litewskiego. Sprawdza się również jako składnik marynat do mięsa, dzięki obecności kwasów organicznych. W kuchni współczesnej coraz częściej wykorzystywany jest także w smoothie i deserach fermentowanych.

      Jak przechowywać kefir?

      Kefir należy przechowywać w lodówce, w temperaturze od 2 do 6°C, najlepiej w oryginalnym opakowaniu i szczelnie zamknięty, aby ograniczyć kontakt z powietrzem. Po otwarciu powinien zostać spożyty w ciągu 2–3 dni. Produkt ten nie jest przeznaczony do długiego przechowywania w temperaturze pokojowej. Kefir można zamrozić, jednak proces ten może zmienić jego konsystencję i spowodować rozdzielenie faz płynnej i stałej – dlatego nie zaleca się mrożenia kefiru do bezpośredniego spożycia, lecz raczej do dalszego wykorzystania kulinarnego (na przykład do ciast).

      Jakiekolwiek aktywności, w szczególności: pobieranie, zwielokrotnianie, przechowywanie, lub inne wykorzystywanie treści, danych lub informacji dostępnych w ramach niniejszego serwisu oraz wszystkich jego podstron, w szczególności w celu ich eksploracji, zmierzającej do tworzenia, rozwoju, modyfikacji i szkolenia systemów uczenia maszynowego, algorytmów lub sztucznej inteligencji jest zabronione oraz wymaga uprzedniej, jednoznacznie wyrażonej zgody administratora serwisu – Burda Media Polska sp. z o.o. Obowiązek uzyskania wyraźnej i jednoznacznej zgody wymagany jest bez względu sposób pobierania, zwielokrotniania, przechowywania lub innego wykorzystywania treści, danych lub informacji dostępnych w ramach niniejszego serwisu oraz wszystkich jego podstron, jak również bez względu na charakter tych treści, danych i informacji.
      Powyższe nie dotyczy wyłącznie przypadków wykorzystywania treści, danych i informacji w celu umożliwienia i ułatwienia ich wyszukiwania przez wyszukiwarki internetowe oraz umożliwienia pozycjonowania stron internetowych zawierających serwisy internetowe w ramach indeksowania wyników wyszukiwania wyszukiwarek internetowych.
      Więcej informacji znajdziesz tutaj.