korzeń imbiru

Opis ogólny

Korzeń imbiru, znany również jako imbir zwyczajny, imbir lekarski lub kłącze imbiru, to podziemna część rośliny Zingiber officinale. Charakteryzuje się intensywnym, lekko piekącym smakiem oraz aromatem o nutach cytrusowych i kamforowych. Ze względu na swoje właściwości organoleptyczne znajduje szerokie zastosowanie w kuchniach Azji Południowo-Wschodniej, a także jako przyprawa w cukiernictwie i daniach wytrawnych. Imbir dostępny jest w wielu postaciach – świeżej, suszonej, mielonej, marynowanej lub kandyzowanej – co czyni go wszechstronnym składnikiem kulinarnym.

Korzeń imbiru – składniki odżywcze

Informacje dotyczą: korzenia imbiru surowego, porcja 100 gskładniki:

• Wartość energetyczna: 100 kcal
• Białko: 0 g
• Tłuszcze całkowite: 0 g
• Sód: 0 mg
• Węglowodany przyswajalne: 20 g

Korzeń imbiru – historia i pochodzenie

Imbir pochodzi z południowej części Azji i był jedną z pierwszych przypraw eksportowanych z Azji do Europy przez starożytnych handlarzy arabskich. Jego kulinarne zastosowanie sięga tysięcy lat wstecz – w Indiach i Chinach stanowił ważny składnik codziennej diety. Do Europy dotarł już w czasach Cesarstwa Rzymskiego i odtąd zyskał popularność w kuchni europejskiej, zwłaszcza jako przyprawa do wypieków i napojów.

Korzeń imbiru – odmiany

• Imbir chiński (Zingiber officinale var. chinense) – najczęściej spotykany w handlu globalnym, o intensywnym aromacie i miękkiej skórce.
• Imbir indyjski – mniejsze, bardziej włókniste kłącza, często wykorzystywane w kuchni południowoindyjskiej.
• Imbir tajski – o ostrzejszym smaku, często stosowany świeży w kuchni azjatyckiej.
• Imbir jamajski – o jasnym miąższu, delikatnym smaku i wyższej zawartości olejków eterycznych.

Rodzaje korzenia imbiru

• Korzeń imbiru świeży – stosowany do sosów, marynat, dań azjatyckich i napojów.
• Korzeń imbiru suszony – dostępny w całości lub w plastrach, wykorzystywany w mieszankach przypraw i potrawach jednogarnkowych.
• Korzeń imbiru mielony – dodawany do ciast, ciasteczek, pierników i mieszanek przypraw korzennych.
• Korzeń imbiru marynowany – znany z kuchni japońskiej (gari), podawany do sushi.
• Korzeń imbiru kandyzowany – stosowany jako przekąska lub dodatek do deserów.
• Korzeń imbiru mrożony – dostępny w formie startych porcji lub całych kawałków; gotowy do użycia w potrawach bez konieczności wcześniejszego przygotowania.

Korzeń imbiru – zamienniki

• Suszony imbir – może zastąpić świeży, jednak należy zastosować mniejszą ilość. Zazwyczaj 1/4 łyżeczki mielonego imbiru odpowiada 1 łyżeczce świeżego startego imbiru.
• Galangal – kłącze o wyraźnie cytrusowym smaku; stosowane głównie w kuchni tajskiej jako zamiennik imbiru w daniach egzotycznych, choć ma odmienny smak.
• Mieszanki przypraw korzennych (np. przyprawa do piernika) – tylko do wypieków; należy uwzględnić obecność dodatków, takich jak cynamon czy goździki.
• Trawa cytrynowa – często używana w kuchni tajskiej; może częściowo zastępować imbir w daniach orientalnych, nie nadaje jednak potrawom pikantności.

Co zrobić z korzeniem imbiru?

Korzeń imbiru jest istotnym składnikiem wielu kuchni świata – szczególnie azjatyckiej, indyjskiej, tajskiej i japońskiej. Wykorzystywany jest do przygotowania curry, zup, marynat, napojów rozgrzewających, a także jako przyprawa do ciast, konfitur i słodyczy. W kuchni europejskiej imbir pojawia się zazwyczaj w postaci mielonej w wypiekach korzennych, takich jak pierniki czy bożonarodzeniowe ciasteczka. Może stanowić również składnik domowych napojów ziołowych, lemoniad oraz syropów do drinków. W kuchni japońskiej cienko krojony i marynowany imbir stanowi dodatek do sushi.

Jak przechowywać korzeń imbiru?

Świeży korzeń imbiru najlepiej przechowywać w chłodnym i suchym miejscu, najlepiej w lodówce – owinięty ręcznikiem papierowym i umieszczony w pojemniku plastikowym wytrzyma do kilku tygodni. Obrany i starty imbir można trzymać w lodówce w szczelnie zamkniętym pojemniku przez kilka dni. Imbir można również zamrozić – najlepiej w postaci całych kawałków (obranych lub nie), startych porcji albo drobno posiekanych – i używać bez rozmrażania. Suszony i mielony imbir powinien być przechowywany w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i chłodnym miejscu, z dala od światła, dzięki czemu zachowa jakość przez kilka miesięcy.