
makaron penne
Makaron penne to jeden z najbardziej rozpoznawalnych rodzajów makaronu pochodzących z Włoch. Charakteryzuje się cylindrycznym kształtem z przekrojem ściętym pod kątem, przypominającym końcówkę pióra – stąd jego nazwa (penne, czyli „pióra” po włosku). Penne występuje w wersji gładkiej (penne lisce) lub rowkowanej (penne rigate), co wpływa na sposób, w jaki makaron zatrzymuje sos. Często stosowany jest w daniach pieczonych, sałatkach makaronowych lub z intensywnymi sosami, takimi jak arrabbiata czy bolognese. Znany jest również pod nazwami regionalnymi, takimi jak penne ziti, choć nazewnictwo to może się różnić w zależności od producenta i regionu Włoch.
Makaron penne – składniki odżywcze
dla 100 gramów makaronu suchego
- Energia: 165 kcal
- Białko: 7,19 g
- Tłuszcze ogółem: 0,72 g
- w tym tłuszcze nasycone: 0 g
- tłuszcze trans: 0 g
- Błonnik pokarmowy: 1,4 g
- Węglowodany (z różnicy): 33,09 g
- w tym cukry całkowite: 1,44 g
- Cholesterol: 0 mg
- Sód: 0 mg
- Wapń: 0 mg
- Żelazo: 0,52 mg
- Witamina A: 0 IU
- Witamina C: 0 mg
Makaron penne– historia i pochodzenie
Makaron penne pochodzi z regionu Ligurii we Włoszech i został po raz pierwszy opisany w połowie XIX wieku. Według źródeł historycznych charakterystyczny kształt pióra umożliwiła uzyskanie opatentowana w 1865 roku maszyna, która cięła ciasto makaronowe pod kątem, nie zgniatając go. Taka forma, ułatwiająca zatrzymywanie sosów, szybko zdobyła popularność w całych Włoszech, szczególnie w regionach środkowych i południowych. Obecnie penne jest szeroko produkowany na całym świecie jako element kuchni włoskiej i włosko-amerykańskiej.
Makaron penne– odmiany
- Penne rigate – rowkowana wersja makaronu, która dobrze zatrzymuje gęste i tłuste sosy.
- Penne lisce – gładka powierzchnia lepiej sprawdza się w połączeniu z lekkimi sosami i oliwą.
- Penne integrale – makaron penne z pełnego ziarna, o ciemniejszym kolorze i bardziej wyrazistym smaku.
- Penne all’uovo – wersja jajeczna, rzadsza, o bogatszym smaku i miększej konsystencji po ugotowaniu.
- Penne bezglutenowe – odmiany produkowane z mąki ryżowej, kukurydzianej lub z ciecierzycy.
Rodzaje makaronu penne
- Makaron penne suchy – najbardziej klasyczna forma, powszechnie dostępna w handlu detalicznym.
- Makaron penne świeży – dostępny rzadziej, produkowany na bieżąco, ma krótszy czas gotowania.
- Makaron penne mrożony – często spotykany w daniach gotowych lub jako półprodukt.
- Makaron penne gotowany – występuje w formie gotowych porcji, np. w sałatkach lub daniach typu ready-to-eat.
- Makaron penne pełnoziarnisty – dostępny w wersji suchej lub świeżej, różni się kolorem i składem.
Makaron penne – zamienniki
- Rigatoni – podobny kształtem, szerszy i krótszy, idealny do tych samych zastosowań co penne, zwłaszcza w daniach zapiekanych. Nie wpływa na proporcje w przepisie.
- Ziti – makaron bez ściętych końcówek, często używany w daniach typu baked ziti. Może być stosowany zamiast penne bez zmiany ilości składników.
- Tortiglioni – grubszy makaron o spiralnych rowkach, dobrze zatrzymujący sosy; zamiennik o zbliżonym czasie gotowania i proporcjach.
- Fusilli – skręcone świderki dobrze nabierają sos, sprawdzą się jako alternatywa w daniach z sosem, choć zmieniają charakter potrawy.
- Maccheroni – klasyczny makaron w formie rurek, krótszy od penne, stosowany zamiennie w wielu przepisach kuchni włoskiej.
Co zrobić z makaronem penne?
Makaron penne najczęściej stosowany jest w potrawach kuchni włoskiej, włosko-amerykańskiej i śródziemnomorskiej. Stanowi bazę dań z sosem pomidorowym, serowym (np. z gorgonzolą), warzywnym oraz z mięsnych sosów typu bolognese. Penne jest również popularny w daniach pieczonych, takich jak pasta al forno, oraz jako składnik sałatek makaronowych (np. z tuńczykiem, pesto, oliwkami). W kuchni południowoeuropejskiej często wykorzystywany jest w prostych potrawach z oliwą z oliwek, czosnkiem i papryką peperoncino.
Jak przechowywać makaron penne?
Suchy makaron penne należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu – najlepiej w spiżarni lub szafce kuchennej. Jego trwałość wynosi zwykle od 24 do 36 miesięcy od daty produkcji. Po ugotowaniu makaron należy wystudzić i przechowywać w lodówce w szczelnym pojemniku do 3 dni. Gotowany makaron można również zamrozić – po dokładnym osączeniu i lekkim schłodzeniu – i przechowywać w zamrażarce przez 2–3 miesiące. Makaron świeży (niewarunkowany przemysłowo) ma krótszy termin przydatności do spożycia i powinien być przechowywany w lodówce oraz zużyty w ciągu kilku dni od daty zakupu.

















