pita
Opis ogólny
Pita, znana również jako chlebek pita, chleb arabski lub chleb libański, to rodzaj płaskiego pieczywa drożdżowego pochodzącego z kuchni Bliskiego Wschodu oraz wschodnich rejonów Morza Śródziemnego. Charakteryzuje się miękką, elastyczną strukturą oraz kieszenią powstającą podczas pieczenia, co sprawia, że doskonale nadaje się do nadziewania. Zazwyczaj wytwarzana jest z mąki pszennej, wody, drożdży, soli oraz niewielkiej ilości oliwy. Pita może przyjmować różne rozmiary i grubości. Obecnie jest popularna w kuchniach na całym świecie jako baza do wrapów, kebabów albo jako element przekąsek z dipami.
Pita – składniki odżywcze
Porcja: 100 g (świeży chleb pita)Energia: 231 kcalBiałko: 10,26 gTłuszcze ogółem: 2,56 gw tym tłuszcze nasycone: 0 gw tym tłuszcze trans: 0 gWęglowodany: 43,59 gw tym cukry: 0 gBłonnik: 5,1 gSód: 308 mgŻelazo: 2,77 mgWapń: 154 mgWitamina A: 0 IUWitamina C: 0 mgCholesterol: 0 mg
Pita – historia i pochodzenie
Pita pochodzi z obszarów Bliskiego Wschodu i była wypiekana już w starożytności na terenach dzisiejszego Iraku, Syrii oraz Palestyny. Jej charakterystyczna forma z kieszenią pojawiła się w wyniku pieczenia w wysokiej temperaturze, które powoduje oddzielenie się warstw ciasta. Chleb pita stanowił integralny element kuchni w starożytnym Egipcie, a także w Grecji i regionach Lewantu, skąd rozprzestrzenił się na inne części świata, między innymi do kuchni śródziemnomorskiej i bałkańskiej.
Pita – odmiany
- Pita arabska – cienka, z wyraźną kieszenią; najczęściej używana do kebabów i falafela
- Pita grecka – grubsza, bez kieszeni; elastyczna, idealna jako baza do souvlaki i gyrosu
- Pita libańska – bardzo cienka, pieczona w wysokiej temperaturze; wykorzystywana jako dodatek do hummusu czy baba ghanoush
- Pita pełnoziarnista – wypiekana z mąki razowej; ma ciemniejszą barwę i wyższą zawartość błonnika
- Mini pitas – małe rozmiary; używane jako przekąska lub baza do kanapek
Rodzaje pity
- Świeża – najczęściej spożywana na bieżąco; elastyczna
- Pakowana – dostępna w sklepach; pakowana w folię z przedłużoną trwałością
- Mrożona – do dłuższego przechowywania; wymaga rozmrożenia przed użyciem
- Pełnoziarnista – pieczona z mąki z pełnego przemiału
- Z dodatkami – na przykład pita z ziołami, czarnuszką lub sezamem
Pita – zamienniki
- Laważ – ormiański cienki chleb; dobry do zawijania składników, choć nie zawiera kieszeni
- Tortilla pszenna – elastyczna i łatwo dostępna; sprawdzi się w wrapach, choć różni się smakiem
- Chapati – indyjski płaski chleb bez drożdży; odpowiedni do dań kuchni indyjskiej
- Naan – miękkie pieczywo spulchniane; bardziej maślane, ale może zastąpić pitę w daniach curry
- Bułka arabska – może posłużyć jako alternatywa do kebaba, choć nie posiada kieszeni
Co zrobić z pity?
Pita to wszechstronny składnik kuchni Bliskiego Wschodu, śródziemnomorskiej, greckiej i bałkańskiej. Wykorzystywana jest do przygotowywania gyrosu, kebaba, kanapek z falafelem, jako dodatek do mezze lub jako podstawa do mini pizzy. Można ją nadziewać mięsem, warzywami i sosami albo podawać jako bazę do dipów, takich jak hummus czy baba ghanoush. Po pokrojeniu i upieczeniu może służyć jako chrupiąca przekąska lub grzanka do zupy.
Jak przechowywać pitę?
Świeżą pitę najlepiej przechowywać w szczelnym woreczku albo opakowaniu w temperaturze pokojowej przez 2–3 dni. W lodówce może utracić elastyczność, dlatego nie zaleca się jej tam przechowywać. Aby przedłużyć trwałość, pitę można zamrozić – najlepiej przekładając warstwami papieru pergaminowego, co ułatwia ich oddzielanie przy rozmrażaniu. Przed podaniem po rozmrożeniu warto ją krótko podgrzać na patelni lub w piekarniku, co przywraca jej miękkość.
