pomidory w puszce
Opis ogólny
Pomidory w puszce, znane także jako pomidory konserwowe lub pelati, to przetworzone pomidory zamknięte hermetycznie w puszkach, często z dodatkiem soku pomidorowego lub przecieru. Występują w różnych formach: całe, krojone, siekane lub rozdrobnione, co czyni je uniwersalnym składnikiem wielu dań kuchni światowej. Pomidory w puszce produkowane są z dojrzałych owoców poddanych obróbce termicznej, dzięki czemu zachowują intensywny smak i trwałość. Znajdują szerokie zastosowanie głównie w kuchni włoskiej i śródziemnomorskiej, ale są także podstawą licznych przetworów i sosów w innych tradycjach kulinarnych.
Pomidory w puszce – składniki odżywcze
- Energia: 0 kcal
- Białko: 0 g
- Tłuszcz: 0 g
- Węglowodany, w tym cukry: 0 g
- Błonnik: brak danych
- Sód (Na): 0 mg
- Dane dotyczą surowego produktu – całych pomidorów w puszce bez dodatków, dla porcji 100 g.
Pomidory w puszce – historia i pochodzenie
Pomidory zostały sprowadzone do Europy z Ameryki Południowej w XVI wieku, początkowo jako rośliny ozdobne. Ich spożycie upowszechniło się przede wszystkim we Włoszech, gdzie stały się podstawą wielu przetworów oraz kuchni regionalnych. Przemysłowa konserwacja pomidorów w puszce została rozwinięta na masową skalę w XIX wieku, głównie we Włoszech i Stanach Zjednoczonych. Obecnie są eksportowane na cały świat i odgrywają kluczową rolę w przemyśle spożywczym.
Pomidory w puszce – odmiany
- San Marzano – klasyczna odmiana włoska, intensywnie czerwona, o niskiej zawartości wody i wyrazistym smaku; idealna do sosów.
- Roma – popularna odmiana typu śliwkowego, szeroko uprawiana i często używana do przetworów.
- Datterino – drobnopłodna odmiana, wykorzystywana głównie w puszkach typu premium.
- Vesuvio – włoska odmiana o słodkim, intensywnym smaku, często wykorzystywana do całych pomidorów typu pelati.
Rodzaje pomidorów w puszce
- Całe pomidory (pelati) – obrane ze skórki, zachowujące kształt, zanurzone w soku lub przecierze.
- Pomidory krojone – pocięte na kawałki o różnej wielkości, najczęściej w zalewie pomidorowej.
- Pomidory siekane – rozdrobnione na mniejsze części; szybkie w przygotowaniu.
- Pomidory rozdrobnione (passata rustica) – gęstsza forma z drobinkami pomidorów.
- Pomidory z dodatkami – przyprawione ziołami (bazylią, oregano), czosnkiem lub oliwą.
Pomidory w puszce – zamienniki
- Przecier pomidorowy – gładka, przetarta forma pomidorów; odpowiedni zamiennik w daniach wymagających jednolitej konsystencji. Pozwala na zmniejszenie ilości wody w przepisie.
- Pomidory świeże – obrane i posiekane mogą zastąpić pomidory z puszki pod warunkiem wcześniejszego krótkiego gotowania; należy dostosować ich ilość ze względu na wyższą zawartość wody.
- Koncentrat pomidorowy – bardziej skoncentrowana forma, wymagająca rozcieńczenia; nie zastępuje bezpośrednio całych pomidorów, lecz może wzbogacić smak dania.
- Sos pomidorowy – gotowy produkt o zmiennym składzie (przyprawy, sól); jego stosowanie należy dostosować, uwzględniając wpływ na smak i konsystencję potrawy.
Co zrobić z pomidorów w puszce?
Pomidory w puszce są uniwersalnym składnikiem używanym w kuchniach śródziemnomorskiej, włoskiej, meksykańskiej, indyjskiej i bliskowschodniej. Stanowią podstawę sosów, dań jednogarnkowych, zup, curry, gulaszy, a także dań typu chili oraz shakshouka. Włoska passata, ragù, arrabbiata, meksykańskie chili con carne, indyjski butter chicken czy węgierskie leczo to tylko niektóre przykłady przepisów, w których pomidory w puszce odgrywają kluczową rolę. Wykorzystuje się je również do zapiekanek, pizzy oraz jako bazę do dań z ryżem i makaronem.
Jak przechowywać pomidory w puszce?
Nieotwarte puszki z pomidorami należy przechowywać w chłodnym, suchym i zacienionym miejscu, najlepiej w temperaturze pokojowej. Po otwarciu zawartość należy natychmiast przełożyć do hermetycznego szklanego lub plastikowego pojemnika i przechowywać w lodówce maksymalnie 3–4 dni. Pomidory z puszki można także zamrozić po przełożeniu do odpowiedniego pojemnika – zachowują jakość do 3 miesięcy. Nie należy przechowywać puszek w lodówce ani ich zamrażać ze względu na ryzyko reakcji chemicznych i uszkodzenia materiału opakowaniowego.
