powidła śliwkowe

Powidła śliwkowe, znane również jako powidła z węgierek lub przecier śliwkowy, to gęsty produkt otrzymywany z przetworzonych śliwek – najczęściej odmiany węgierka – w wyniku długiego gotowania bez dodatku cukru lub z jego niewielką ilością. Charakteryzują się ciemną barwą, głębokim słodko-kwaśnym smakiem oraz gęstą, smarowną konsystencją. Stanowią tradycyjny składnik kuchni środkowoeuropejskiej, szczególnie w Polsce, Czechach i Niemczech. Można je zaliczyć do przetworów owocowych o wysokiej zawartości naturalnych cukrów prostych, a ostateczny smak i konsystencja zależą od czasu gotowania oraz odmiany wykorzystanych śliwek.

Powidła śliwkowe – składniki odżywcze

dla produktu: Powidła śliwkowe, tradycyjny produkt gotowany na bazie śliwek (ok. 100 g)wartości:

• Wartość energetyczna: 278 kcal
• Białko: 0 g
• Tłuszcz całkowity: 0 g
• Błonnik: brak danych
• Węglowodany (ogółem): 61,11 g
• Cukry ogółem: 61,11 g
• w tym cukry dodane: 38,9 g
• Sód: 0 mg

Powidła śliwkowe – historia i pochodzenie

Powidła śliwkowe mają długą historię sięgającą średniowiecza, kiedy były jednym z podstawowych sposobów konserwowania owoców na zimę. Tradycja ich wytwarzania pochodzi z terenów Europy Środkowej, głównie Polski, Czech i Niemiec. Naturalna słodycz śliwek węgierek – najczęściej wykorzystywanych do produkcji powideł – umożliwiała uzyskanie trwałego produktu bez potrzeby dodawania cukru. W Polsce proces gotowania powideł był związany z jesiennymi zbiorami i często miał charakter rodzinny lub wspólnotowy. Do dziś stanowią symbol domowych przetworów i tradycyjnej kuchni.

Powidła śliwkowe – odmiany

• Powidła z węgierek – najczęściej spotykana odmiana, o wyrazistym smaku i ciemnej barwie
• Powidła z mirabelek – delikatniejsze w smaku, jaśniejsze i mniej kwaśne
• Powidła z renklod – słodsze, o jaśniejszej barwie i łagodniejszym aromacie

Powidła śliwkowe – rodzaje

• Powidła domowe – przygotowywane tradycyjnymi metodami, często bez dodatku cukru
• Powidła przemysłowe – produkowane na większą skalę, zwykle zawierają konserwanty lub cukier
• Powidła ekologiczne – wykonane z certyfikowanych owoców pochodzących z upraw ekologicznych, bez dodatków konserwujących
• Powidła bezcukrowe – bez dodatku cukru, zawierają jedynie naturalnie występujące cukry
• Powidła z dodatkami – np. z czekoladą, przyprawami korzennymi lub alkoholem (np. śliwka w rumie)

Powidła śliwkowe – zamienniki

• [object Object]
• [object Object]
• [object Object]
• [object Object]

Co zrobić ze śliwkowych powideł?

Powidła śliwkowe są popularnym dodatkiem do pieczywa – klasycznie jako smarowidło na chleb lub bułki. Wykorzystuje się je jako nadzienie do naleśników, pierogów, rogalików czy ciast drożdżowych, takich jak tradycyjna strucla lub świąteczny makowiec. W kuchni polskiej stanowią ważny składnik do zabarwiania i zagęszczania sosów mięsnych, zwłaszcza do potraw z dziczyzny. Można je również używać w daniach fusion, gdzie łączą słodki smak z ostrymi lub wytrawnymi składnikami – np. w glazurach do mięs czy kanapkach inspirowanych kuchnią azjatycką. Dobrze komponują się również z serami pleśniowymi i daniami z kasz.

Jak przechowywać powidła śliwkowe?

Powidła śliwkowe należy przechowywać w czystych, szczelnie zamkniętych słoikach, najlepiej w chłodnym i zacienionym miejscu, takim jak spiżarnia lub lodówka. Po otwarciu słoika zaleca się przechowywanie powideł w lodówce i spożycie w ciągu kilku tygodni. W przypadku domowych powideł niepoddanych pasteryzacji trwałość jest krótsza – należy je zużyć w ciągu kilku dni. Powidła można także zamrażać – najlepiej w małych porcjach, szczelnie zapakowane, aby ograniczyć kontakt z powietrzem. Przed użyciem należy je rozmrażać powoli w lodówce.