rzeżucha

Opis ogólny

Rzeżucha, znana również jako pieprzyca siewna (Lepidium sativum), to jednoroczna roślina należąca do rodziny kapustowatych. Występuje także pod nazwami takimi jak: pieprzyca, rzeżucha ogrodowa czy garden cress (w nomenklaturze angielskiej). Charakteryzuje się intensywnym, lekko pieprznym smakiem oraz szybko rosnącymi pędami, co sprawia, że jest popularna do uprawy domowej, zwłaszcza na parapecie. W kuchni stosuje się ją głównie na surowo – jako składnik sałatek, dodatek do kanapek, jajek, past warzywnych i twarogowych.

Rzeżucha – składniki odżywcze

informacja ogólna: Dane dotyczą rzeżuchy surowej w przeliczeniu na 100 gramów produktu:wartości odżywcze:

Energia: 32 kcal
Białko: 2,59 g
Tłuszcze ogółem: 0,71 g
– kwasy tłuszczowe nasycone: 0 g
– kwasy tłuszczowe trans: 0 g
Węglowodany: 5,53 g
– cukry ogółem: 4,35 g
– cukry dodane: 0 g
Błonnik: 1,1 g
Cholesterol: 0 mg
Witamina A: 6916 IU
Witamina C (kwas askorbinowy): 68,9 mg
Witamina E: 1 µg ekw. ret.
Witamina K (filochinon): 541,9 µg
Witamina D: 0 IU
Tiamina (B1): 0 mg
Ryboflawina (B2): 0,235 mg
Niacyna (B3): 1,059 mg
Witamina B6: 0,235 mg
Kwas pantotenowy: 0,235 mg
Cholina: 20 mg
Kwas foliowy: 80 µg
Wapń (Ca): 81 mg
Fosfor (P): 76 mg
Potas (K): 606 mg
Magnez (Mg): 38 mg
Żelazo (Fe): 1,29 mg
Mangan (Mn): 1 mg
Cynk (Zn): 0,24 mg
Miedź (Cu): 0,118 mg
Selen (Se): 1 µg
Sód (Na): 14 mg

Rzeżucha – historia i pochodzenie

Rzeżucha (Lepidium sativum) pochodzi z Azji Południowo-Zachodniej oraz Bliskiego Wschodu, gdzie już w starożytności uprawiano ją jako roślinę przyprawową. Już w czasach rzymskich ceniono ją za smak przypominający pieprz. Szybko zadomowiła się w innych częściach świata, zwłaszcza w Europie, gdzie stosuje się ją głównie w kuchni oraz okazjonalnie jako element dekoracyjny potraw. Obecnie uprawiana jest zarówno w ogrodach, jak i w warunkach domowych – najczęściej na watce lub ligninie.

Rzeżucha – odmiany

Rzeżucha siewna drobnolistna – drobne, delikatne liście; typowa forma dostępna w sprzedaży detalicznej
Rzeżucha siewna szerokolistna – nieco większe liście i bardziej intensywny smak; chętnie wybierana przez kucharzy
Rzeżucha krępa – odmiana o zwartej budowie; często stosowana do uprawy w doniczkach

Rodzaje rzeżuchy

Świeża (surowa) – najczęściej dostępna; idealna do sałatek i kanapek
Uprawiana domowo (na watce, ligninie lub w ziemi) – gotowa do spożycia po 5–7 dniach
Rzeżucha w formie kiełków – jeszcze młodsze pędy, delikatniejsze w strukturze
Rzeżucha liofilizowana – rzadziej spotykana; stosowana jako przyprawa
Rzeżucha suszona – traci większość właściwości smakowych; wykorzystywana sporadycznie

Rzeżucha – zamienniki

Rukola – ma podobny, lekko ostry smak; można stosować w takich samych proporcjach jak rzeżuchę w sałatkach czy na kanapkach
Liście rzodkiewki – również cechują się wyrazistym, nieco pieprznym smakiem; wymagają dokładniejszego umycia i są mniej delikatne
Mizuna – delikatna sałata azjatycka o łagodniejszym profilu smakowym; należy stosować jej więcej dla zbliżonego efektu
Kiełki brokuła – choć ich smak różni się od rzeżuchy, struktura i zastosowanie są zbliżone; można użyć jako zamiennika pod względem wizualnym i teksturalnym

Co zrobić z rzeżuchy?

Rzeżucha jest popularnym składnikiem kuchni środkowoeuropejskiej, zwłaszcza w okresie wiosennym. Najczęściej stosuje się ją jako dodatek do potraw serwowanych na zimno – sałatek, kanapek, past warzywnych i dań z jajkami. Niekiedy dodaje się ją do twarogów, dipów i zup kremów jako świeży element dekoracyjny. Jest rzadko poddawana obróbce termicznej ze względu na delikatną strukturę i intensywny zapach, który ulatnia się w wysokiej temperaturze. W kuchni fusion wykorzystuje się ją jako mikroliść do dekoracji potraw typu fine dining.

0 ocen

0 komentarzy