sałata rzymska
Sałata rzymska, znana również jako Lactuca sativa var. longifolia, to jedna z najczęściej wykorzystywanych odmian sałaty w kuchni europejskiej oraz śródziemnomorskiej. Jej inne nazwy to m.in. sałata rzymska długa, sałata cos czy sałata grecka. Charakteryzuje się wydłużonymi, jędrnymi liśćmi o wyrazistym, lekko gorzkim smaku i wyraźnym unerwieniu głównym. Jest istotnym składnikiem klasycznej sałatki cezar oraz innych potraw, w których liczy się chrupkość i struktura zielonych liści.
Sałata rzymska – składniki odżywcze
Wartości odżywcze:
- Energia: 18 kcal
- Białko: 1,18 g
- Tłuszcz całkowity: 0 g
- Tłuszcze nasycone: 0 g
- Tłuszcze trans: 0 g
- Cholesterol: 0 mg
- Błonnik: 1,2 g
- Węglowodany: 2,35 g
- Cukry: 1,18 g
- Sód: 41 mg
- Potas: 200 mg
- Wapń: 24 mg
- Żelazo: 0,85 mg
- Witamina A: 7647 IU
- Witamina C: 4,2 mg
Sałata rzymska – historia i pochodzenie
Sałata rzymska pochodzi z rejonu wschodniego Morza Śródziemnego. Nazwa „rzymska” wywodzi się od jej popularności we Włoszech, szczególnie w Rzymie, gdzie uprawiano ją już w czasach starożytnego Imperium Rzymskiego. W starożytnym Egipcie uznawano ją za roślinę kultową i wykorzystywano jako warzywo jadalne. Grecy i Rzymianie spożywali ją regularnie. Do dziś cieszy się dużą popularnością w kuchni krajów basenu Morza Śródziemnego oraz na całym świecie.
Sałata rzymska – odmiany
- Romaine (klasyczna sałata rzymska) – najczęściej spotykana, długa, zielona, o zwartej strukturze
- Little Gem – miniaturowa odmiana o kompaktowych główkach i delikatniejszych liściach
- Green Towers – odmiana o długich, zielonych liściach i dużej objętości
- Parris Island – popularna w kuchni amerykańskiej, odporna na uszkodzenia mechaniczne
- Caesar – odmiana często wykorzystywana w przemysłowych mieszankach sałat
Rodzaje sałaty rzymskiej
- surowa – najczęściej wykorzystywana, spożywana w niezmienionej formie
- gotowana lub duszona – spotykana w kuchni azjatyckiej, zwłaszcza chińskiej
- grillowana – stosowana w nowoczesnych interpretacjach kuchni fusion
- mrożona – dostępna rzadko, głównie jako składnik mieszanek warzyw liściastych
- pakowana próżniowo – sprzedawana w supermarketach jako produkt gotowy do użycia
Sałata rzymska – zamienniki
- Sałata masłowa – delikatniejsza w smaku i strukturze, może wymagać mniejszej ilości dressingu, ponieważ szybko nasiąka
- Sałata lodowa – bardziej chrupiąca, ale o mniej wyrazistym smaku; dobra do potraw, w których istotna jest tekstura
- Cykoria – bardziej gorzka, często wykorzystywana w sałatkach z intensywnym sosem
- Kapusta pekińska – alternatywa w kuchni azjatyckiej, dobrze znosi obróbkę cieplną
- Świeży szpinak – o nieco innym profilu smakowym, ale odpowiedni do sałatek i jako baza potraw
Co zrobić z sałaty rzymskiej
Sałata rzymska wykorzystywana jest przede wszystkim w kuchni europejskiej, zwłaszcza włoskiej, francuskiej i greckiej, gdzie stanowi podstawę wielu klasycznych sałatek, takich jak sałatka cezar, sałatka nicejska czy sałatka grecka. W kuchni amerykańskiej dodaje się ją do burgerów, wrapów i kanapek. W kuchni azjatyckiej bywa duszona lub krótko smażona w woku. Czasem podaje się ją również z grilla – np. grilluje się połówki główek z dodatkiem oliwy i przypraw.
Jak przechowywać sałatę rzymską
Sałatę rzymską należy przechowywać w lodówce, najlepiej na górnej lub środkowej półce, w oryginalnym opakowaniu lub luźno owiniętą w papierowy ręcznik i umieszczoną w perforowanej torbie foliowej. Optymalna temperatura przechowywania to 2–4°C. Należy unikać bezpośredniego kontaktu z wodą – nadmierna wilgotność przyspiesza psucie się liści. Mrożenie nie jest zalecane, ponieważ po rozmrożeniu liście tracą strukturę i stają się wiotkie, przez co nie nadają się do spożycia na surowo. Można jednak zamrozić dania zawierające sałatę po obróbce cieplnej, takie jak farsze czy potrawy duszone.














