soczewica zielona
soczewica zielona
Soczewica zielona to jedna z powszechnie uprawianych i wykorzystywanych kulinarnie odmian soczewicy zwyczajnej (Lens culinaris). Znana jest także pod nazwą soczewica francuska lub soczewica puy (choć ta ostatnia odnosi się do konkretnej odmiany uprawianej w regionie Le Puy we Francji). Charakteryzuje się zielonkawoszarym kolorem z drobnymi czarnymi lub brązowymi cętkami oraz wyrazistym, lekko orzechowym smakiem. Dobrze zachowuje kształt po ugotowaniu, dzięki czemu często wykorzystywana jest w sałatkach, zupach i daniach jednogarnkowych.
Soczewica zielona – składniki odżywcze
- Wartość energetyczna: 219 kcal (na 100 g produktu w postaci surowej)
- Białko: 21,88 g
- Tłuszcze ogółem: 0 g
- w tym kwasy tłuszczowe nasycone: 0 g
- w tym kwasy tłuszczowe trans: 0 g
- Węglowodany ogółem: 59,38 g
- w tym cukry: 0 g
- Błonnik pokarmowy: 28,1 g
- Sód (Na): 16 mg
- Wapń (Ca): 62 mg
- Żelazo (Fe): 8,44 mg
- Witamina A: 0 IU
- Witamina C: 0 mg
- Cholesterol: 0 mg
Soczewica zielona – historia i pochodzenie
Soczewica zielona pochodzi z regionu Bliskiego Wschodu i Azji Środkowej, gdzie była uprawiana już w neolicie. Jest jednym z najstarszych roślinnych składników rolniczych, znanym zarówno w starożytnym Egipcie, jak i Mezopotamii. Do Europy została sprowadzona przez starożytnych Greków i Rzymian, a z czasem zyskała popularność w całej kuchni śródziemnomorskiej i europejskiej. Soczewica puy, specyficzna odmiana soczewicy zielonej, posiada chronione oznaczenie geograficzne (AOC) we Francji.
Soczewica zielona – odmiany
- Soczewica puy (lentille verte du Puy) – drobna, ciemnozielona odmiana z regionu Le Puy we Francji, charakteryzuje się zwartą strukturą i pieprzowym posmakiem
- Soczewica francuska – handlowa odmiana zielonej soczewicy, dostępna w wielu krajach; przypomina puy, lecz nie pochodzi z Francji
- Zielona soczewica amerykańska – większa i jaśniejsza; często stosowana w daniach jednogarnkowych oraz do past i farszów
Soczewica zielona – rodzaje
- Surowa – najczęściej sprzedawana w postaci suchych ziaren; wymaga gotowania
- Gotowana – dostępna jako produkt gotowy do spożycia; pakowana w puszkach lub słoikach
- Mrożona – rzadziej spotykana, zazwyczaj już po ugotowaniu
- Mielona – wykorzystywana w przemyśle jako składnik mączek i pasz
- Kiełkowana – dostępna w specjalistycznych sklepach lub przygotowywana domowo; stosowana do sałatek
Soczewica zielona – zamienniki
- Soczewica brązowa – najbardziej zbliżona pod względem konsystencji i smaku; wymaga nieco dłuższego czasu gotowania. Może być stosowana w tych samych proporcjach.
- Soczewica czerwona – szybciej się rozpada i tworzy gęstą konsystencję, dlatego lepiej sprawdza się w zupach i pastach. W przepisach warto zmniejszyć ilość wody o 10–15%.
- Groch łuskany – ma bardziej mączystą strukturę i inny smak, ale może być zamiennikiem w purée lub zupach. Zalecane jest dłuższe gotowanie.
- Ciecierzyca – twardsza i bardziej orzechowa w smaku; wymaga wcześniejszego namaczania. Stosowana w sałatkach i gulaszach jako zamiennik soczewicy zielonej w proporcji 1:1.
- Fasola mung – ma lekko słodkawy smak, szybko mięknie; nadaje się do curry i dań kuchni azjatyckiej. Może wymagać dostosowania czasu gotowania.
Co zrobić z soczewicy zielonej?
Soczewica zielona wykorzystywana jest w kuchni francuskiej (np. w sałatkach z wędzonym boczkiem lub z łososiem), indyjskiej (w daniach typu dhal), włoskiej i greckiej (jako składnik zup oraz past do pieczywa). Doskonale sprawdza się w daniach jednogarnkowych, pasztetach warzywnych, farszach do pierogów i naleśników, a także jako baza do kotletów bezmięsnych. Dzięki swojej stabilnej strukturze nie rozpada się po ugotowaniu, dlatego chętnie dodawana jest do sałatek i potraw, w których pożądana jest widoczność ziaren.
Jak przechowywać soczewicę zieloną?
Suchą soczewicę zieloną należy przechowywać w chłodnym, suchym i ciemnym miejscu, najlepiej w szczelnie zamkniętym pojemniku. Ograniczenie dostępu światła i wilgoci zapobiega jełczeniu i rozwojowi szkodników. Ugotowaną soczewicę należy przechowywać w lodówce, w zamkniętym pojemniku, do 4 dni. Można ją także zamrażać – po ugotowaniu i wystudzeniu należy umieścić ją w szczelnym pojemniku lub woreczku do mrożenia. W zamrażarce może być przechowywana do 3 miesięcy.
