suszone śliwki
Opis ogólny
Suszone śliwki, nazywane także suszonymi owocami śliwek lub śliwkami kalifornijskimi (jeśli pochodzą z Kalifornii), to produkty spożywcze otrzymywane na skutek odparowania wody ze świeżych śliwek, najczęściej odmiany Prunus domestica. Cechują się wyrazistym, słodko-kwaśnym smakiem, ciemną barwą i lepką konsystencją. Wykorzystywane są głównie w kuchni jako dodatek do potraw słodkich i wytrawnych. Zajmują ważne miejsce w wielu tradycyjnych przepisach kuchni europejskiej i bliskowschodniej.
Suszone śliwki – składniki odżywcze
porcja: 100 g, produkt suszonyskładniki:
- Energia: 250 kcal
- Białko: 2,5 g
- Tłuszcz całkowity: 0 g
- Tłuszcze nasycone: 0 g
- Tłuszcze trans: 0 g
- Cholesterol: 0 mg
- Błonnik pokarmowy: 7,5 g
- Węglowodany (różnica): 65 g
- Cukry całkowite: 37,5 g
- Sód: 0 mg
- Potas: 725 mg
- Wapń: 50 mg
- Żelazo: 0,9 mg
- Witamina A: 750 IU
- Witamina C: 0 mg
Suszone śliwki – historia i pochodzenie
Suszone śliwki wywodzą się z regionów Azji Zachodniej i Europy, gdzie uprawiano i suszono śliwy już w czasach starożytnych. Tradycja suszenia owoców sięga okresu Rzymian i Persów, którzy w ten sposób przechowywali żywność przez dłuższy czas. Komercyjna produkcja suszonych śliwek rozwinęła się szczególnie w XIX wieku w Kalifornii, która do dziś jest jednym z największych producentów suszonych śliwek na świecie.
Suszone śliwki – odmiany
- Prune d’Ente – francuska odmiana wykorzystywana głównie do produkcji suszonych śliwek (np. suszone śliwki z Agen)
- Improved French – popularna odmiana kalifornijska o wysokiej zawartości cukru, doskonale nadająca się do suszenia
- Stanley – uprawiana w Europie i Ameryce Północnej, dobrze przystosowana do obróbki suszarniczej
- President – duża, słodka odmiana, często stosowana w przetwórstwie i suszeniu
Suszone śliwki – rodzaje
- Suszone śliwki na słońcu – tradycyjna metoda suszenia na pełnym słońcu, obecnie rzadziej stosowana ze względu na czasochłonność
- Mechanicznie suszone śliwki – dominujący obecnie sposób przetwórstwa z wykorzystaniem suszarni konwekcyjnych
- Wędzone suszone śliwki – rzadziej spotykane, o charakterystycznym aromacie dymu
- Suszone śliwki bez pestek – wygodna forma pakowana, najczęściej spotykana w handlu detalicznym
- Ekologiczne suszone śliwki – produkt pochodzący z certyfikowanych upraw ekologicznych, bez dodatku substancji konserwujących
Suszone śliwki – zamienniki
- Suszone morele – mają zbliżoną konsystencję i naturalną słodycz, sprawdzą się w słodkich wypiekach i kompotach, choć różnią się smakiem
- Rodzynki – podobna kaloryczność i zastosowanie, jednak są mniejsze i słodsze, co może wymagać zmniejszenia ilości dodawanego cukru w przepisach
- Suszone daktyle – bardzo słodkie, często stosowane w deserach i jako zagęszczacz mas, można je drobno posiekać jako alternatywę dla śliwek
- Suszone figi – wykorzystywane głównie do wypieków i musli, zawierają jednak więcej pestek, co może wpływać na konsystencję potrawy
- Suszona żurawina – bardziej kwaśna, o strukturze zbliżonej do śliwek, dobrze sprawdzi się w sosach i farszach
Co zrobić z suszonych śliwek?
Suszone śliwki są wszechstronnym składnikiem wykorzystywanym w kuchniach środkowoeuropejskich – takich jak polska, węgierska czy czeska – oraz w kuchni śródziemnomorskiej i bliskowschodniej. Dodaje się je do potraw wytrawnych, takich jak bigos, mięsa pieczone (np. schab ze śliwką), sosy do dziczyzny i drobiu, a także do dań słodkich: kompotów, ciast, pierników, musów i farszów do naleśników. Śliwki suszone wzbogacają smak kasz, owsianki, ryżu na słodko i domowych batonów oraz musli. Można je również zmiksować na pastę owocową lub dodać do dań jednogarnkowych, by pogłębić ich smak.
Jak przechowywać suszone śliwki?
Suszone śliwki należy przechowywać w szczelnie zamkniętym pojemniku, w suchym i chłodnym miejscu, najlepiej z dala od światła słonecznego. Po otwarciu opakowania warto przenieść je do szklanego słoika lub pojemnika próżniowego, co ograniczy dopływ wilgoci i powietrza. Przechowywane w lodówce zachowają świeżość dłużej, zwłaszcza jeśli nie zawierają konserwantów, takich jak siarczyny. Można je także zamrozić – najlepiej porcjami – w szczelnie zamkniętych pojemnikach lub woreczkach strunowych, co wydłuża okres ich przydatności nawet do 12 miesięcy bez istotnej utraty jakości.
