wiórki kokosowe

Wiórki kokosowe, znane także jako kokos strugany lub starty kokos, to jadalny produkt otrzymywany przez rozdrobnienie miąższu dojrzałego orzecha kokosowego, a następnie jego suszenie. Najczęściej występują w postaci cienkich, drobnych płatków lub grubszych wiórów – zarówno w wersji niesłodzonej, jak i słodzonej. Charakteryzują się wyraźnym aromatem, intensywnym kokosowym smakiem i dużą zawartością tłuszczu, co czyni je popularnym składnikiem w cukiernictwie oraz kuchniach tropikalnych. W zależności od zastosowania mogą być prażone, mielone albo używane w formie nieprzetworzonej.

Wiórki kokosowe – składniki odżywcze

porcja: 100 g suszonych, niesłodzonych wiórków kokosowychwartości odżywcze:

• Energia: 650 kcal
• Białko: 7,5 g
• Tłuszcz całkowity: 65 g
• – w tym kwasy tłuszczowe nasycone: 57,5 g
• – w tym kwasy tłuszczowe trans: 0 g
• Błonnik pokarmowy: 17,5 g
• Węglowodany ogółem: 22,5 g
• – w tym cukry: 7,5 g
• Sód: 38 mg
• Wapń: 50 mg
• Żelazo: 3,6 mg
• Witamina C (kwas askorbinowy): 3 mg
• Witamina A: 0 IU
• Cholesterol: 0 mg

Wiórki kokosowe – historia i pochodzenie

Wiórki kokosowe wywodzą się z terenów Azji Południowo-Wschodniej i wysp Pacyfiku, gdzie palma kokosowa od dawna była wykorzystywana jako źródło pożywienia i surowców. Tradycyjnie miąższ orzecha kokosowego suszono na słońcu lub wędzono, a następnie ręcznie ścierano. Komercyjna produkcja wiórków rozwinęła się w XIX wieku wraz z rozwojem przemysłu spożywczego i dostępem do technologii suszenia w kontrolowanej temperaturze. Obecnie największymi producentami są Filipiny, Indonezja, Indie i Sri Lanka.

Wiórki kokosowe – odmiany

• Wiórki kokosowe drobne – najczęściej stosowane w wypiekach, deserach oraz do obtaczania
• Wiórki kokosowe grube – używane do dekoracji i potraw, w których istotna jest tekstura
• Płatki kokosowe – większe, cieńsze fragmenty suszonego kokosa, często prażone
• Kokos prażony (toasted coconut) – wiórki poddane lekkiej obróbce cieplnej dla wzmocnienia smaku

Wiórki kokosowe – rodzaje

• Suszone niesłodzone – naturalne, bez dodatku cukru; najczęściej używane w kuchni
• Suszone słodzone – z dodatkiem cukru; popularne w cukiernictwie
• Prażone – wiórki poddane krótkiej obróbce cieplnej w celu nadania im chrupkości i brązowego koloru
• Mrożone – stosunkowo rzadko spotykane; zachowują smak świeżego kokosa
• Wiórki kokosowe w syropie – używane głównie w kuchniach azjatyckich oraz w deserach

Wiórki kokosowe – zamienniki

• Migdały mielone – można stosować w proporcji 1:1 w wypiekach; mają inną strukturę i lekko odmienny profil smakowy. Zaleca się zmniejszyć ilość tłuszczu w przepisie.
• Mąka kokosowa – skoncentrowana, suszona pulpa kokosowa; należy używać ostrożnie, w mniejszych ilościach (ok. 1/4 objętości wiórków), ze względu na dużą chłonność wody.
• Wiórki z migdałów lub orzechów laskowych – opcjonalne zamienniki w ciastach, ciasteczkach lub jako panierka; zmieniają jednak smak potrawy.
• Kokos świeży, tarty – można stosować zamiast wiórków w proporcjach objętościowych, lecz zawiera więcej wody, co wpływa na konsystencję wypieku lub nadzienia.

Co zrobić z wiórków kokosowych?

Wiórki kokosowe są szeroko stosowane w kuchni azjatyckiej, karaibskiej, południowoamerykańskiej i bliskowschodniej. W cukiernictwie dodaje się je do wypieków (ciast, ciasteczek, babeczek), farszów, posypek i ozdób. W daniach słonych są składnikiem curry, gulaszy i potraw z ryżem, a także panierką do mięs i warzyw. W deserach często pojawiają się w truflach, lodach, batonach i granoli. Stanowią również bazę do domowego mleka kokosowego lub są używane jako zagęszczacz do sosów i zup.

Jak przechowywać wiórki kokosowe?

Wiórki kokosowe należy przechowywać w szczelnym pojemniku, w chłodnym, suchym i zacienionym miejscu. Po otwarciu opakowania najlepiej trzymać je w lodówce, aby zapobiec jełczeniu tłuszczu. W celu dłuższego przechowywania można je również zamrozić – w hermetycznym opakowaniu zachowują świeżość w zamrażarce przez około 6 miesięcy. Należy unikać kontaktu z wilgocią oraz przechowywania w pobliżu intensywnie pachnących produktów, ponieważ wiórki łatwo pochłaniają obce zapachy.