polędwica wieprzowa
Opis ogólny
Polędwica wieprzowa, nazywana również filetową, środkową lub „świecą”, to najdelikatniejsza część mięsa wieprzowego, pozyskiwana z grzbietowej części tuszy świni. Jest to mięso chude, o wyjątkowo delikatnej strukturze, co czyni je jednym z najczęściej wybieranych składników do dań smażonych, pieczonych i grillowanych. Polędwica wieprzowa znajduje zastosowanie w kuchniach na całym świecie – od tradycyjnych polskich potraw po dania inspirowane kuchnią azjatycką i śródziemnomorską.
Polędwica wieprzowa – składniki odżywcze
gramatura: dla 100 g surowej polędwicy wieprzowejWartości odżywcze:
- Energia: 98 kcal
- Białko: 17,86 g
- Tłuszcz: 2,23 g
- Tłuszcze nasycone (kwasy tłuszczowe nasycone): 0,89 g
- Węglowodany (przez różnicę): 2,68 g
- Sód (Na): 304 mg
- Witamina C (kwas askorbinowy, całkowity): 1,1 mg
- Cholesterol: 54 mg
Polędwica wieprzowa – historia i pochodzenie
Polędwica wieprzowa to składnik wykorzystywany w europejskich tradycjach kulinarnych od wieków. W kuchni staropolskiej uchodziła za mięso luksusowe, często podawane podczas świąt i uroczystości. W wielu regionach Europy była także surowcem do wyrobu wędlin oraz peklowanych produktów mięsnych. Współcześnie jest szeroko stosowana w kuchni lekkiej i dietetycznej z uwagi na niską zawartość tłuszczu oraz łatwość obróbki cieplnej.
Polędwica wieprzowa – odmiany
- Polędwiczka biała – podawana w całości, zazwyczaj pieczona lub grillowana
- Polędwica marynowana – najczęściej z dodatkiem ziół i czosnku, gotowa do pieczenia
- Polędwiczka mignon – krojona na medaliony, używana do dań smażonych lub duszonych
- Polędwica wędzona – sezonowana i lekko wędzona, stosowana jako wędlina
- Polędwica wieprzowa sous-vide – gotowana w niskiej temperaturze w próżni, gotowa do szybkiej obróbki końcowej
Rodzaje polędwicy wieprzowej
- surowa
- mrożona
- marynowana
- wędzona
- gotowana metodą sous-vide
- krojona (np. w plastry, medaliony)
Polędwica wieprzowa – zamienniki
- Polędwica wołowa – delikatna, lecz o bardziej intensywnym smaku; wymaga krótszej obróbki cieplnej przy tej samej grubości
- Filet z indyka – chudszy i bardziej suchy; najlepiej sprawdza się w duszeniu lub panierowaniu, wymaga dodatku tłuszczu
- Pierś z kurczaka – łatwo dostępna i uniwersalna; odpowiednia jako zamiennik w codziennych daniach
- Schab środkowy – twardszy i mniej soczysty; najlepiej sprawdza się pokrojony w cienkie plastry i smażony lub pieczony w całości
Co zrobić z polędwicy wieprzowej?
Polędwica wieprzowa znajduje zastosowanie w wielu tradycyjnych i nowoczesnych kuchniach. Jest kluczowym składnikiem polskich dań, takich jak polędwiczki w sosie pieczarkowym czy w śmietanie. W kuchni francuskiej serwuje się ją jako tournedos lub medallions, natomiast w kuchni azjatyckiej – zwłaszcza chińskiej i tajskiej – kroi się ją w cienkie paski i smaży metodą stir-fry. W kuchni śródziemnomorskiej często podawana jest grillowana z dodatkiem oliwy z oliwek, czosnku i ziół. To mięso uniwersalne, dobrze komponujące się zarówno z warzywami, jak i wyrazistymi przyprawami.
Jak przechowywać polędwicę wieprzową?
Surową polędwicę wieprzową należy przechowywać w lodówce w temperaturze od 0°C do 4°C, najlepiej zapakowaną próżniowo lub szczelnie owiniętą folią spożywczą, przez maksymalnie 2–3 dni. W celu dłuższego przechowywania można ją zamrozić – najlepiej w całości lub po porcjowaniu, w zamkniętym opakowaniu, w temperaturze –18°C, do 6 miesięcy. Po rozmrożeniu produktu nie należy ponownie zamrażać. Gotowe lub przetworzone formy, takie jak polędwica marynowana czy wędzona, należy przechowywać zgodnie z zaleceniami producenta – zwykle w lodówce – i spożyć w ciągu kilku dni od otwarcia opakowania.
